Cando unha persoa doutra nacionalidade, cultura ou relixión chega a un país alleo atopa múltiples barreiras, comezando pola lingüística. Pero cando esas persoas migrantes se atopan nunha situación de vulnerabilidade, en busca de asilo ou refuxio, o descoñecemento do idioma pode ter consecuencias moi severas. Así o explican as ONG que atenden a mulleres e homes que precisan establecer con estas institucións unha vía de comunicación. En moitos casos a falta de tradutores e intérpretes con formación e coñecementos neste eido é a principal eiva. É nesta necesidade na que traballa un equipo de investigación coordinado pola Universidade de Vigo, en colaboración coas universidades da Coruña, Alacant, Granada, Trás-os-Montes e Alto Douro e Jaume I no proxecto Melinco, Mediación lingüística para a cooperación ao desenvolvemento. Esta iniciativa, financiado pola Dirección Xeral de Relacións Exteriores e coa Unión Europea, celebrou este xoves a súa xornada de peche, organizada polas investigadoras do proxecto Maribel del Pozo e Silvia Pérez. Ademais de conferencias e mesas redondas ao longo de todo o día, tamén se presentaron os resultados do proxecto así como as ferramentas desenvolvidas para mellorar a situación da interpretación e a tradución no campos dos dereitos humanos e a cooperación.
O proxecto Melinco tende unha ponte lingüística para mellorar a comunicación entre as ONGD e as persoas migrantes ou refuxiadas
O equipo realizou traducións culturalmente adaptadas, cursos e unha guía de boas prácticas
